IDEE   NOWEGO   SPOŁECZEŃSTWA

 Strona główna Opinie Spis treści

 

 

 (27) Propozycje organizacyjne

Część I. Charakter ruchu

            Przedstawione tu propozycje działania są konkluzjami w wcześniejszych założeń oraz z faktu rozwijania się w różnych krajach świata i pod różnymi nazwami  Ruchu Nowego Społeczeństwa. Jeśli te propozycje zostaną przyjęte, staną się wytycznymi organizacyjnymi Ruchu, który nie jest już abstrakcyjną ideą, lecz realnym faktem, Ruchu, który jest w fazie konceptualizacji i strukturalizacji. Ruch ten:

  1. jest ruchem pionierskim. Nie jest kontynuacją żadnego ze znanych dotychczas ruchów politycznych czy społecznych;
  2. jest ruchem globalnym, czyli planetarnym. Do pełnego zwycięstwa wymaga stworzenia Nowego Społeczeństwa w całym świecie;
  3. jest budowany oddolnie, od podstaw światopoglądowych i organizacyjnych;
  4. jest efektem integracji ruchów obrońców środowiska naturalnego, obrońców praw człowieka i obrońców prawa narodów do niepodległości;
  5. jest ruchem nie tylko głoszącym, lecz realizującym zasadę równouprawnienia płci.

Ruch nie jest powieleniem tradycyjnego wzorca partii politycznej. Wzorzec ten, wywodzący się z klubów politycznych  Anglii i Francji XVIII wieku  przeżył się już w znacznej mierze, podobnie jak stracił sens podział na „lewicę” i „prawicę” który pochodzi stąd, że przed stu laty w parlamencie zasiadali po lewej stronie przedstawiciele ludzi biednych, a po prawej – bogatych. Dla Ruchu nie ma też znaczenia, czy jego uczestnicy wywodzą się z tradycji komunistycznej czy antykomunistycznej. Ruch ma charakter holistyczny, obejmuje opcje polityczne, ekologiczno-ekonomiczne i etyczne; jest to nowe zjawisko na arenie politycznej.

            Ruch Nowego Społeczeństwa jest produktem ewolucji cywilizacji. Dopiero upadek totalitaryzmu  i powstanie globalnego kapitalizmu  stworzyło warunki do jego powstania. Ruch ten jest przejawem ewolucji cywilizacji, tak jak cywilizacja jest przejawem ewolucji biosfery planety. Jest wytworem zarówno niematerialnej warstwy cywilizacji, którą nazywają popperiańskim uniwersum psychologicznym i symbolicznym, albo noosferą, albo po prostu utrwaloną w pamięci świadomością, jak również  sfery materialnej: technosfery i coraz bardziej zdewastowanej przyrody.

            Bo ten materialny dorobek istniejącej cywilizacji to nie tylko oszałamiające wynalazki techniczne, ale i zniszczenie lasów, erozja gleb na olbrzymich obszarach, zalewanie lądów przez słone wody morskie , powodzie i susze jako skutek uboczny globalnego ocieplenia oraz olbrzymie hałdy odpadów, w które zamieniono zasoby przyrody, a także ludzie zamienieni w odpady.

            Możecie do tego Ruchu dołączyć już teraz, organizując jego podstawowe ogniwa, jako asocjacje nieformalne, możecie też czekać obojętnie i bezmyślnie aż nadchodzący czas katastrof  zmusi Was do działania. Tylko, ze wtedy może już być za późno.

            Ogół ludzi dostrzega tylko osoby, dzieląc społeczność ludzką na „dobrych” i „złych”, „porządnych” i „złodziei”,  nie szukając przyczyny zjawisk, tylko szukając „winnych” a winnych nie można znaleźć, bo przyczyny wszelkiego zła w biosferze mają charakter systemowy. Ci, którzy potrafią to zrozumieć, stanowią elitę społeczną i w tym sensie Ruch Nowego Społeczeństwa jest ruchem elitarnym.

            Ruch jest strukturą (ograniczeniem nieokreśloności) a struktury żyją długo, wewnątrz nich zachodzi proces  wymiany pokoleń.  Jeśli u podstaw Ruchu znajdą się nie dość prawdziwe idee i nie dość ostro zdefiniowane wartości, stają się one wadami wrodzonymi struktury, nieusuwalnymi w dalszym jej rozwoju, ograniczając efektywność działania  danej struktury i przyspieszając nadejście jej kresu.

            Aby ograniczyć to niebezpieczeństwo zdecydowałem się umieścić na początku osiemnaście odcinków założeń ideowych. To, co nazywam założeniami ideowymi jest odpowiednikiem angielskiego terminu  „intellectual commitments”. Na ich podstawie oraz na podstawie dostępnych informacji o początkach Ruchu  w odcinku (22) zestawiłem zbiór równoległych kierunków działania jako podstawowy schemat decyzyjny Ruchu, który nazwałem „gwiazdą decyzji”. Są to:

  1. biologiczne przetrwanie biosfery;
  2. wolność od przemocy;
  3. solidarność i symbioza  wewnątrz biosfery;
  4. rozwój ekologiczno-ekonomiczny;
  5. edukacja, nauka, rozwój ludzkiej świadomości.

Poprawność tego sformułowania zweryfikuje praktyka. Obecnie możemy go jedynie poddać pod dyskusję.

***

 

Ostatnia modyfikacja: 05 października 2002